عشق خاموش
[ و در دعا هنگام باران خواستن گفت : ] خدایا ما را سیراب ساز به ابرهاى رام به فرمان ، نه ابرهاى سرکش خروشان [ و این از گفتار فصیح عجیب است ، چه او ابرهاى با رعد و برق همراه با بادها و آذرخشها را به شتران سرسخت همانند فرموده است ، که بار از پشت بیفکنند و در سوارى دادن سرکشى کنند ، و ابرهاى تهى از رعد و برق ترسناک را به شتران رام تشبیه کرده است که شیرشان را به آرامى مىدوشند و به آسانى بر پشتشان نشینند . ] [نهج البلاغه]
از: غزال دوشنبه 87/10/23 ساعت 4:54 عصر
ونیز عشق
جهانی است زبون
تاب مهر ندارد ،تاب عشق ندارد
جانا گیسوان گرانبارت را اویخته دار،
پای برهنه کن،
ومرا از پی بیا.
جهان خاکیان در پس است
بنگر ،مگر این فراخ دریای سپید نیست؟
فراخ دریای سپید،
رهای بی کران،ونیز من ،ونیز تو ،ونیز عشق....
سهراب سپهری
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
فهرست
[پست الکترونیــک]
[ورود به بخش مدیریت]
اوقات شرعی
درباره خودم
لوگوی خودم
لوگوی دوستان
لینک دوستان
اشتراک
آرشیو
طراح قالب
